A metade do patrimonio mundial esta en mans do 1% da poboación

A brecha, lonxe de suturarse, ampliouse desde o inicio da Gran Recesión, en 2008

2015 será lembrado como o primeiro ano da serie histórica no que a riqueza do 1% da poboación mundial alcanzou a metade do valor do total de activos. Noutras palabras: o 1% da poboación mundial, aqueles que teñen un patrimonio valorado de 760.000 dólares (667.000 euros ou máis), posúen tanto diñeiro líquido ou investido como o 99% restante da poboación mundial. Esta enorme brecha entre privilexiados e o resto da humanidade, lonxe de suturarse, seguiu ampliándose desde o inicio da Gran Recesión, en 2008. A estatística de Credit Suisse, unha das máis fiables, só deixa unha lectura posible: os ricos sairán da crise sendo máis ricos, tanto en termos absolutos como relativos, e os pobres, relativamente máis pobres.

Na gran brecha, que facer coas sociedades desiguais (Taurus, 2015), un dos últimos libros de Joseph E. Stiglitz, o Nobel de Economía utilizaba unha poderosa imaxe de Oxfam para ilustrar a dimensión do problema da desigualdade no mundo: un autobús que transporte a 85 dos maiores multimillonarios mundiais contén tanta riqueza como a metade máis pobre da poboación global. Hoxe, a esta impactante imaxe, plenamente vixente, engádense outras que deixan patente a crecente desigualdade entre os privilexiados e o resto do mundo: un de cada cen habitantes do mundo ten tanto como os 99 restantes; o 0,7% da poboación mundial acapara o 45,2% da riqueza total e o 10% máis adiñeirado ten o 88% dos activos totais, segundo a nova edición do estudo anual de riqueza feito público este martes polo banco suízo Credit Suisse, elaborado cos datos de patrimonio de 4.800 millóns de adultos de máis de 200 países.


¿Que causou este novo aumento da brecha? A entidade financeira apunta á mellora dos mercados financeiros: a riqueza dos máis adiñeirados é máis sensible a subidas de prezo de accións de empresas e outros activos financeiros que a do resto da poboación. No último ano, os índices de referencia dos mercados dos principais índices bolsistas europeos e estadounidenses, o Eurostoxx 50 e o &S P 500, avanzan máis dun 10% no último ano.
Outro dato apoia a tese do aumento da desigualdade: aínda que o número de moi ricos (aqueles que teñen un patrimonio igual ou superior aos 50 millóns de dólares) reduciuse en preto de 800 persoas desde mediados de 2014 pola fortaleza da moeda estadounidense fronte ao resto de grandes divisas, o número de ultrarricos (aqueles que teñen 500 millóns ou máis) ha repuntado “lixeiramente”, segundo Credit Suisse, ata case 124.000 persoas. Nin sequera o axuste por tipo de cambio é capaz de contrarrestar o seu aumento. Por países, case a metade dos moi adiñeirados reside en EE UU (59.000 persoas), 10.000 deles viven en China e 5.400 teñen residencia en Reino Unido.

Á vista dos datos, non é de estrañar a satisfacción que mostraba este martes o máximo responsable de Xestión de Patrimonios da entidade suíza para Europa, Oriente Medio e África, Michael Ou'Sullivan: o seu negocio non deixou de crecer desde o estalido da peor crise desde a Segunda Guerra Mundial. “A nosa é unha industria en pleno crecemento, a riqueza seguirá a súa traxectoria á alza”. As súas previsións non poden ser máis elocuentes. O número de persoas cun patrimonio superior ao millón de dólares crecerá un 46% nos cinco próximos anos, ata os 49 millóns de individuos.

Toda a riqueza mundial no seu conxunto, en cambio, crecerá ata 2020 a un robusto pero inferior 39%. En España, o número de cidadáns cun patrimonio superior ao millón de dólares (algo menos de 900.000 euros) ascendía a mediados deste ano a 360.000 persoas, un 21% menos que na mesma data de 2014. España é o noveno país que maior número de millonarios perde no último exercicio. Do mesmo xeito que no resto da eurozona, a evolución vese distorsionada pola debilidade do euro fronte á moeda estadounidense.


fonte : http://economia.elpais.com/economia/2015/10/13/actualidad/1444760736_267255.html

Partilla no Google Plus

- kirol

Sindicato de traballadoras/es Galegas na planta de PSA Peugeot - Citroën en Vigo. Recuperando o sentir obreiro.