A fundación impulsora da certificación, que é gratuíta, reclama aos partidos que incorporen nos seus programas medidas contra esa estratexia comercial de reducir deliberadamente a vida dun produto para incrementar as vendas.
 |
| Cartaz obsolescencia programada |
O espírito de resistencia dos consumidores cara á obsolescencia programada, a estratexia comercial de reducir deliberadamente a vida dun produto para incrementar o seu consumo, está a crecer. E a esa tendencia opositora súmanse agora as propias empresas. Fronte aos moitos fabricantes que deseñan produtos ou servizos de tal modo que, tras un período de tempo calculado de antemán, vólvense obsoletos ou inservibles conseguindo o incremento das vendas e a aceleración do consumo, hai outros tantos dispostos a abandonar esas prácticas. Un exemplo moi coñecido en Euskadi é o de Koopera , un proxecto dedicado á reutilización de aparellos eléctricos e electrodomésticos.
Esta organización e o resto das que rexeitan a elaboración de produtos deseñados para morrer rapidamente, poderán ser distinguidas cun selo que certifique ese bo facer. Trátase do selo ISOPP, innovación Sustentable sen obsolescencia programada, ao que pode aspirar calquera organización que cumpra un decálogo de boas prácticas. Entre elas destacan que os produtos sexan reparables por un custo menor ao de comprar un novo ou que a garantía do produto sexa superior aos dous anos obrigatorios por lei. O novo deste selo é que se outorga ademais de maneira gratuíta.
A iniciativa púxose en marcha por Fundación Feniss, que nace co obxectivo difundir que é a obsolescencia programada e como afecta o conxunto da sociedade no seu día a día e na contorna. O impulsor desta corporación é Benito Muros, un enxeñeiro coñecido pola súa lámpada deseñada para durar 90 anos. Saíu malparado co seu invento porque a industria rebelouse contra el pero lonxe de renderse Muros emprendeu a súa particular batalla contra a chamada obsolescencia programada que cristalizou na Fundación Feniss. Desde ela, ademais do incentivo do selo certificador, darán apoio a emprendedores e empresarios fabricantes de produtos de longa duración, sen data de caducidade programada. "Xa temos máis de 100 proxectos que aspiran a recibir as nosas axudas. Son de diversa natureza, desde aqueles enfocados ao aforro enerxético como máquinas de uso sanitario destinadas a reducir a psoriasis". As elixidas mediante concurso recibirán unha achega económica a determinar polos patrocinadores da fundación Feniss, e que servirá para contribuír ao desenvolvemento e lanzamento do proxecto galardoado.
DOCUMENTAL :
De forma paralela a fundación ten contacto cos partidos políticos co propósito de que inclúan medidas contra a obsolescencia programada nos seus programas electorais. Hai un ano, países como Francia aprobaron, dentro da chamada Lei de Transición Enerxética, multas de até 300.000 euros e penas de cárcere de até dous anos para os fabricantes que programen o fin da vida útil dos seus produtos. A norma está pendente de ser ratificada. En Alemaña, o partido dos Verdes presentou un estudo e propuxo algunhas solucións, mentres en Bélxica adoptábase unha resolución respecto diso no Senado.
Muros quere que se implanten en España medidas similares. "Non me declaro anticapitalista pero debemos crecer de forma sustentable e non co descontrol que se está facendo, e mesmo transitar cara a un modelo económico non baseado no crecemento como o implantado actualmente. Pero para iso é necesario un proceso de transición mínimo de 20 anos. Mentres tanto podemos ir reducindo estas prácticas de usar e tirar", explica Muros.
Unha aplicación pra o móbil e centros de reparacións
A obsolescencia programada afecta o planeta debido ao esgotamento das materias primas, ao fabricar cunha curta data de caducidade. Isto contribúe a aumentar as emisións de CO2 que se emiten á atmosfera. E, doutra banda, afecta ao modelo económico do crecemento permanente e sen control, endebedando e arruinando a familias, empresas e até países por completo.
A idea da fundación é crear en conxunto cos cidadáns un novo modelo industrial, económico e social baseado na sustentabilidade, no respecto polo medio ambiente e polas persoas, baseado na economía de ben común.
Outra das accións será a creación e extensión por todo o territorio nacional de centros de reparacións de produtos. Serán o denominados “Espazo sustentable, non tires, aprende e repara”. Xa se creou o primeiro, situado no céntrico barrio do Raval de Barcelona, onde está situada tamén a sede a fundación. Queren desenvolver tamén unha aplicación móbil mediante a cal o consumidor poderá escanear o código de barras dos produtos e coñecer a pegada de carbono completa, lugar de fabricación, vida útil, custo de reparación aproximado en caso de avaría, etc.
O documental Comprar, tirar, comprar, dirixido por Cosima Dannoritzer, e estreado en 2011, resume en 42 minutos por que os produtos duran cada vez menos.
fonte: el diario
0 comentarios:
Publicar un comentario